Περιγραφή και Λεπτομέρειες

ΤαΣεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα όσο εύκολο είναι να μεταδοθούν, τόσο δύσκολοείναι να διαγνωστούν και να θεραπευτούν. Συνεπώς η πρόληψη αποτελεί τονακρογωνιαίο λίθο στην προσπάθεια για μείωση της επίπτωσής τους. Ο μόνος 100%αποτελεσματικός τρόπος είναι η αποχή, δηλαδή η συστηματική και πλήρης αποφυγήτης σεξουαλικής επαφής, ενώ η αμοιβαία μονογαμική σχέση, η σχέση δηλαδή εκείνηστην οποία το ζευγάρι είναι πιστό το ένα στο άλλο και δεν έχουν σεξουαλικέςεπαφές με τρίτους, μπορεί να θεωρηθεί ως η δεύτερη καλύτερη επιλογή και είναι.

Ταξινόμηση των Σεξουαλικών Μεταδιδόμενων Νοσημάτων

Επιβεβαιωμένα,όσο αυξάνεται ο αριθμός των ατόμων με τα οποία έρχεται κάποιος σε σεξουαλικήεπαφή τόσο πιο πολύ αυξάνονται οι πιθανότητες να προσβληθεί από κάποιομικρόβιο. Γενικά όλες οι σεξουαλικές δραστηριότητες ενέχουν κάποιο ρίσκο γιαμετάδοση μικροβίων στο ίδιο το άτομο ή/και το σύντροφό του. Γι’αυτό και έχουνταξινομηθεί, βάσει του κινδύνου τους, ως εξής:

• Υψηλού κινδύνου: Είναι το κολπικό και το πρωκτικό σεξ ΧΩΡΙΣ προφυλακτικό. Μ’ αυτές τις πράξεις μεταδίδονται όλα τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα
• Μέτριου κινδύνου: Το πρωκτικό και το κολπικό σεξ με προφυλακτικό γίνονται μέτριου κινδύνου για μετάδοση των περισσότερων σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων. Το στοματικό σεξ χωρίς προφυλακτικό είναι μέτριου κινδύνου.
• Χαμηλού κινδύνου: Είναι τα χάδια στα γεννητικά όργανα, ο αμοιβαίος αυνανισμός, και τα υγρά φιλιά. Επίσης το στοματικό σεξ με προφυλακτικό φέρει χαμηλό κίνδυνο.
• Χωρίς κίνδυνο: Είναι δραστηριότητες όπως μασάζ, συνομιλία, φαντασίωση, χορός, αυνανισμός και αποχή. Γενικά ό,τι δεν έχει σχέση με ανταλλαγή υγρών και άγγιγμα των γεννητικών οργάνων του συντρόφου, είναι ακίνδυνο.

Ασφαλές σεξ: Με ποιο τρόπο;

Απότη στιγμή που κάποιος αποφασίζει να είναι σεξουαλικά δραστήριος καλό είναι ναέχει υπόψιν του ότι δεν υπάρχει απόλυτα ασφαλές σεξ αλλά ασφαλέστερο σεξ. Τοασφαλέστερο σεξ, ένας όρος που χρησιμοποιείται ευρέως, καθορίζεται κυρίως απότη συμπεριφορά του ατόμου και του συντρόφου του και βασίζεται στα κάτωθι:

• Στον αριθμό των σεξουαλικών συντρόφων,
• Στις σεξουαλικές πρακτικές,
• Στις γενικές πρακτικές υγιεινής,
• Στη συστηματική χρήση προφυλακτικού
• Στην αποτροπή των σωματικών μας υγρών μας να περάσουν στο σώμα του συντρόφου
• Στην αποφυγή σεξουαλικών επαφών αν υπάρχουν πληγές ή ενδείξεις ΣΜΝ
• Στη λήψη ενδεδειγμένης θεραπείας όταν νοσήσουμε

Πέραντων ανωτέρω τα σεξουαλικά ενεργά άτομα θα πρέπει να επισκέπτονται συχνά ιατρούςσυναφών ειδικοτήτων(αφροδισιολόγους,ουρολόγους,γυναικολόγους) και ναεξετάζονται. Επιπλέον, είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει από διάφορους φορείςπλήρης και σοβαρή ενημέρωση για τη σεξουαλική συμπεριφορά και τη διασφάλιση τηςσεξουαλικής υγείας πριν από την πρώτη σεξουαλική επαφή.Απαραίτητη επίσηςκρίνεται η ενημέρωση των σεξουαλικά ενεργά ατόμων για τις μεθόδουςαντισύλληψης, ενώ μεγάλη αξία έχει και η υπενθύμιση στις σεξουαλικά ενεργάγυναίκες για τη δοκιμασία κατά Παπανικολάου που αποτελεί την κορωνίδα πρόληψηςτου καρκίνου τραχήλου της μήτρας.

Θεραπεία

Όσοναφορά τη θεραπεία των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων,αποτελεί ένα από ταμεγαλύτερα στοιχήματα των ιατρών που ασχολούνται με αυτά. Τα ΣΜΝαντιμετωπίζονται θεραπευτικά, αν και η αντιμετώπισή τους επιπλέκεται από το γεγονόςτης ασυμπτωματικής τους μετάδοσης, όπως στην περίπτωση του έρπητα τωνγεννητικών οργάνων και των κονδυλωμάτων. Είναι αλήθεια ότι η σύφιλη, ηγονόρροια, οι ουρηθρίτιδες και οι κολπίτιδες θεραπεύονται με την κατάλληληαντιβιοτική αγωγή. Για το λόγο αυτό πρέπει να γίνεται εργαστηριακός έλεγχοςόταν υπάρχει υποψία λοίμωξης από ΣΜΝ. Τόσο οι συμπτωματικές όσο και οιασυμπτωματικές λοιμώξεις από Chlamydia Trachomatis έχουν επιπλοκές και πρέπεινα αντιμετωπισθούν θεραπευτικά. Για τον ιό των ανθρώπινων κονδυλωμάτων δενυπάρχει θεραπεία παρά μόνο τακτικός έλεγχος και ενίσχυση του ανοσοποιητικού μεσκοπό την αποφυγή του καρκίνου τραχήλου της μήτρας. Για τον HIV αντίστοιχα δενέχει βρεθεί ακόμα θεραπεία και η μόνη λύση για τα άτομα που έχουν ή θαμολυνθούν είναι η χορήγηση συστηματικής αγωγής με σκοπό όσο είναι δυνατόν τηνκαταστολή της δράσης τους. Γενικά,σε ότι αφορά τη θεραπευτική αντιμετώπιση τωνΣΜΝ καλό είναι να απευθύνεστε άμεσα στους ειδικούς.

Γεώργιος Π. Παναγάκης MD
Μαιευτήρας-Χειρουργός Γυναικολόγος
Υποπλοίαρχος Ιατρός Πολεμικού Ναυτικού
Υποψήφιος Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ
Επιστημονικός Συνεργάτης Ά Μαιευτικής &Γυναικολογικής 
Κλινικής ΕΚΠΑ, ΓΝΑ ‘’Αλεξάνδρα''